آب‌پرتقال یکی از ده نوشیدنی با بالاترین حد اغتشاش میان محصولاتی است که به مصرف‌کنندگان عرضه می‌شود. دکتران شیمی تجزیه‌طیفی مشهور، دکتر جیان وانگ و ویلیس چائو از اداره بازرسی مواد غذایی کانادا (CFIA)، یک روش با استفاده از استخراج QuEChERS و دستگاه طیف‌سنجی جرمی UHPLC/ESI Q-Orbitrap توسعه داده‌اند تا تشخیص دهند آیا آب پرتقال از ترکیب (FC) است یا خیر (NFC). این تشخیص بر اساس تعداد و غلظت فلاوونوئیدهای مرکبات در نمونه‌ها و هر گونه افترا به عنوان عوامل افزودنی مانند عصاره استویا است.

شیمی‌دانان CFIA نمونه‌ها را برای Tangeretin، Nobiletin، Hesperidin، Narirutin و استویول‌آگلایکون (استویوساید و رباودیوساید A ترکیبی) جدا کرده و تجزیه و تحلیل کردند. 31 نمونه با نام آب پرتقال و 1 نمونه با نام نوشابه آب پرتقال آزمایش شدند. 13 نمونه به عنوان Not From Concentrate شناسایی شدند و 2 نمونه اضافی، شامل نوشابه آب پرتقال، Not From Concentrate بودند و عصاره استویا داشتند.

استخراج QuEChERS از محصول ECMSSA-MP شرکت UCT با حاوی 6 گرم سولفات منیزیم آبشار و 1.5 گرم استات سدیم آبشار استفاده شد.

نمونه‌های آب پرتقال (15.0 گرم/نمونه) در لوله‌های سانتریفیوژ پلی‌پروپیلنی 50 میلی‌لیتری وزن شدند. سپس، 15 میلی‌لیتر استاتونیتریل/اسید استیک (99 + 1، حجم به حجم) به هر نمونه افزوده شد و به مدت 45 ثانیه توسط دست تکان داده شد. 5 گرم استات سدیم آبشار و 6.0 گرم سولفات منیزیم آبشار به هر لوله افزوده شدند. لوله‌های سانتریفیوژ مهر شدند و با سرعت 1500 دور در دقیقه با استفاده از Geno/Grinder 2010 به مدت 1 دقیقه تکان داده شدند و سپس به مدت 3 دقیقه با سرعت 3000 دور در دقیقه (حدود 2100g) سانتریفیوژ شدند. 200 میکرولیتر از هر استخراج نمونه و 200 میکرولیتر از بافر حلال (استات آمونیم 0.1 M) به ویال‌های جداگانه منتقل شدند. ویال‌ها مهر شدند، به مدت 30 ثانیه ترکیب شدند و فشرده شدند تا محلول را تصفیه کنند. استخراج‌های نمونه حالا برای وارد کردن به UHPLC/ESI Q-Orbitrap آماده بودند.